O szkole

 

Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem - standardy
w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

 

Podstawa prawna: art. 22b pkt 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1304)

 

Preambuła

Mając na uwadze, że dziecko wymaga szczególnej opieki i troski, w tym właściwej ochrony przed krzywdzeniem, został stworzony niniejszy dokument. Celem Polityki jest ochrona dzieci. Naczelną zasadą działań podejmowanych przez pracowników naszej szkoły jest podmiotowe traktowanie dzieci.  Niedopuszczalne jest ich krzywdzenie.

Rozdział I

§ 1

Objaśnienie terminów

1. Dziecko – dzieckiem jest każda osoba do momentu ukończenia 18. roku życia.
2. Przemoc fizyczna – działanie wobec dziecka, które powoduje uraz fizyczny, na przykład: bicie go, szarpanie, popychanie, zadawanie bólu, grożenie, kopanie, potrząsanie, oparzenia, duszenie, celowe wywoływanie u dziecka objawów chorobowych, ograniczenie swobody ruchu, ograniczenie snu czy pożywienia.
3. Przemoc psychiczna – przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja z dzieckiem obejmująca zarówno działanie, jak i zaniechanie, na przykład: niedostępność emocjonalna, ignorowanie potrzeb dziecka, zawstydzanie, upokarzanie, straszenie. Przemocą jest także, nieodpowiednia socjalizacja, czy narażanie dziecka na bycie świadkiem przemocy.
4. Przemoc seksualna – podział na przemoc seksualną z dotykiem i bez dotyku – każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15. roku życia, m.in.: zachęcanie dziecka do rozbierania się, zachęcanie dziecka do wysyłania nagich zdjęć, dotykania się             w miejsca intymne, zwracanie uwagi na intymne miejsca dziecka, zawstydzanie dziecka tematyką seksualną, grooming.
5. Przemoc rówieśnicza – ze szczególnym uwzględnieniem formy przemocy online, na przykład: szydzenie z wyglądu, z choroby, z dysfunkcji, dysponowanie wizerunkiem bez zgody rówieśnika, namawianie do przestępstwa, wyśmiewanie, używanie przemocy fizycznej.
6.  Zaniedbanie – stałe/ciągłe niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka w tym potrzeb emocjonalnych, na przykład: zaniedbanie obszarów opieki zdrowotnej, edukacji, odżywiania
   czy zapewnienia bezpiecznych warunków życia.
7. Dyrektor – Dyrektor Szkoły Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach.
8. Szkoła – Szkoła Podstawowa im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach.
9. Personel – każdy pracownik szkoły, bez względu na formę zatrudnienia w tym stażysta, wolontariusz lub inna osoba, która z racji pełnionej funkcji lub zadań ma (nawet potencjalny) kontakt z dziećmi.
10.  Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny/rodzic zastępczy.
11. Polityka – Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach.

Rozdział II

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia uczniów

§ 2

1. Pracownicy szkoły posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają  uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia uczniów.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka nauczyciele szkoły podejmują rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Pracownik monitoruje sytuację i dobrostan ucznia.
4. Rekrutacja pracowników szkoły odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji pracowników, o których mowa w rozdziale XIII § 18.
5. Pracownicy znają i stosują zasady bezpiecznych relacji pracownik–uczeń i uczeń–uczeń ustalone w szkole, o których mową w rozdziale IV § 4.

 

Rozdział III

§ 3

Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu szkoły                 do stosowania standardów oraz dokumentowanie tej czynności

 

1. Ustala się, że osobami odpowiedzialnymi za szkolenie personelu w zakresie stosowania standardów jest koordynator odpowiedzialny za Politykę Ochrony Dzieci przed krzywdzeniem w szkole.
2. Szkolenie personelu polega na pogłębianiu wiedzy i umiejętności rozpoznawania krzywdzenia, objawów, identyfikacji ryzyka krzywdzenia i podejmowania, zgodnie                      z prawem właściwych działań, a także wiedzy z zakresu odpowiedzialności prawnej                   w przypadku zaniechania postępowania w celu ochrony i wsparcia małoletnich.
3. Zakres szkoleń ustalany jest na podstawie wyników diagnozy potrzeb pracowników                    w tym zakresie. Diagnozę potrzeb w zakresie doskonalenia przeprowadza się w terminie do 15 września każdego roku szkolnego.
4. Każda forma doskonalenia jest potwierdzana zaświadczeniem o uczestnictwie.                    W każdym przypadku sporządzana jest lista obecności uczestników. Imienne zaświadczenia umieszczane są w teczkach akt osobowych pracowników.
5. Pracownicy pedagogiczni zapoznawani są ze standardami podczas zebrania Rady Pedagogicznej.
6. Pracownicy niepedagogiczni przygotowywani są do stosowania standardów podczas zebrania.
7. Zebranie Rady Pedagogicznej jest protokołowane zgodnie z zasadami protokołowania zebrań rady.
8. Protokół z zebrania pracowników niepedagogicznych sporządza osoba prowadząca zebranie.
9. Pracownik składa pisemne oświadczenie o zapoznaniu się z Polityką według wzoru stanowiacego załącznik nr 1 do Polityki, ktore załącza się do akt osobowych.
10. Zasady przygotowania personelu do stosowania Polityki i procedur ochrony dzieci przed krzywdzeniem:

1. informacja o standardach obowiązujących w szkole oraz związanych z tym regulacjach prawnych dostępna dla każdego pracownika poprzez e-dziennik oraz Księgę Zarządzeń;
2. szkolenie dotyczące standardów obowiązujących w szkole organizowane przed rozpoczęciem roku szkolnego;
3. szkolenie nowozatrudnionych pracowników przed podjęciem pracy, najpóźniej                               w pierwszym tygodniu pracy;
4. dokumentowanie działań – może się odbywać w szczególności poprzez ogłoszenie, zarządzenie dyrektora w formie papierowej lub przez e-dziennik.
5. w przypadku indywidualnego instruktażu – notatka dołączona do dokumentacji stosowania Polityki.

Rozdział IV

§ 4

Zasady zapewniajace bezpieczne relacje między małoletnim a personelem szkoły, bezpieczne relacje miedzy dziećmi

Zachowania niedozwolone

 

1. Dzieci mają prawo do życia i przebywania w bezpiecznym środowisku, także w szkole.
2. Pracownicy szkoły posiadają niezbędną wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka pracownik ma obowiązek podjęcia rozmowy z opiekunami ucznia, przedstawiając dostępną formę wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
4. Pracownicy dbają o bezpieczeństwo dzieci podczas pobytu w szkole, monitorują sytuację dziecka i jego dobrostan.
5. Personel zobowiazany jest znać i stosować zasady bezpiecznych relacji personel – dziecko            i dziecko – dziecko ustalone w szkole na podstawie obowiązujących przepisów prawa, Statutu, Regulaminu Pracy i innych przepisów wewnętrznych, w szczególności:

1. wszyscy uczniowie są sprawiedliwie traktowani – personel nie dyskryminuje ich ze względu na pochodzenie, poczucie tożsamości, wiek, płeć, status materialny, wygląd zewnętrzny, wiedzę i umiejętności,
2. relacja z uczniami/dziećmi powinna być profesjonalna, komunikaty bądź działania wobec ucznia powinny być odpowiednie do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione                                i zrozumiałe dla ucznia, dostosowane do ich wieku i poziomu rozwoju,
3. należy stosować zasady konstruktywnej komunikacji i krytyki wobec zachowania uczniów, którzy łamią ustalony porządek, w szczególności reagować na każde obraźliwe, niewłaściwe, dyskryminacyjne zachowanie lub słowa uczniów, a także na zachowania noszące znamiona przemocy rówieśniczej oraz na wszelkie formy zastraszania i nietolerancji wśród dzieci,
4. dyscyplinując ucznia za niewłaściwe zachowania należy wyjaśnić uczniowi, za co                           i dlaczego został zdyscyplinowany, przekazywać uczniowi komunikat jasny                                 i konkretny, nakierowany na ocenę zachowania ucznia, a nie jego osoby,
5. kontakty z uczniami powinny być nacechowane dbałością o bezpieczeństwo fizyczne              i psychiczne konkretnego ucznia i uczniów pozostałych,
6. w sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec ucznia, pracownik unika innego niż niezbędny, kontaktu fizycznego z dzieckiem (dotyczy to zwłaszcza pomagania dziecku w ubieraniu i rozbieraniu),
7. należy dbać o poufność i ochronę informacji dotyczących ucznia,
8. nie wolno w obecności uczniów niestosownie żartować, używać wulgaryzmów, wykonywać obraźliwych gestów, wypowiadać treści o zabarwieniu seksualnym, przemocowym,
1. nie wolno stosować wobec ucznia zachowań nacechowanych  przemocą fizyczną, chyba że jest to niezbędne w sytuacji, w której uczeń zagraża sobie lub innym (np. mocne przytrzymanie),
10. nie wolno stosować gróźb,
11. nie wolno zachowywać się w sposób mogący sugerować innym istnienie prywatnych zależności, prowadzących do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych,
50. co do zasady kontakt z uczniami powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy                 i dotyczyć celów edukacyjnych lub wychowaczych, jeśli zachodzi konieczność nawiązania kontaktu poza godzinami pracy, właściwą formą komunikacji z małoletnimi są kanały służbowe (e-mail szkoły, telefon służbowy, dziennik elektroniczny, MSTeams).

6. Uczniowie mają obowiązek przestrzegania zasad i norm zachowania względem koleżanek           i kolegów oraz innych osób określonych w Statucie szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem zasad:

1. kontakty między uczniami/ innymi osobami cechuje zachowanie przez nich wysokiej kultury osobistej, np. używanie zwrotów grzecznościowych, uprzejmość, życzliwość, poprawny, wolny od wulgaryzmów język, kontrola swojego zachowania  i emocji, wyrażanie sądów i opinii w spokojny sposób, który nikogo nie obraża i nie krzywdzi,
2. uczniowie budują wzajemne relacje poprzez niwelowanie konkurencyjności między sobą w różnych obszarach życia, wzajemne zrozumienie oraz konstruktywne, bez użycia siły, rozwiązywanie problemów i konfliktów między sobą,
3. zachowanie i postępowanie uczniów wobec kolegów/innych osób nie narusza ich poczucia godności osobistej,
4. uczniowie uznają prawo innych uczniów do odmienności i zachowania tożsamości,              w szczególności ze względu na: pochodzenie etniczne, geograficzne, narodowe, religię, status ekonomiczny, cechy rodzinne, wiek, płeć, cechy fizyczne, niepełnosprawność,
5. uczniowie nie naruszają praw innych uczniów – nikogo nie dyskryminują ze względu na jakąkolwiek jego odmienność,
6. jeśli uczeń jest świadkiem stosowania przez innego ucznia/uczniów jakiejkolwiek formy agresji lub przemocy, ma obowiązek reagowania na nią, np: pomaga ofierze, chroni ją, szuka pomocy dla ofiary u osoby dorosłej.

7. Uczniowie znają obowiązujące w szkole procedury bezpieczeństwa – wiedzą, jak zachowywać się w sytuacjach, które zagrażają ich bezpieczeństwu lub bezpieczeństwa innych uczniów, gdzie i do kogo dorosłego w szkole mogą się  w szkole zwrócić o pomoc.
8. Niedozwolone zachowania uczniów w szkole to w szczególności:

1. zabronione jest dręczenie lub prześladowanie szkolne, tj. wielokrotna przemoc psychiczna (np. obrażanie, wyśmiewanie, plotki, wykluczanie, odtrącanie), werbalna, relacyjna, materialna, cyfrowa (cyberbullying), seksualna, fizyczna, przemoc fizyczna, wymuszanie, o zjawisku tym mowa jest wówczas, gdy proces stosowania przemocy jest długotrwały, ma charakter grupowy – ofiary, agresorzy i świadkowie są w tę przemoc wplątani, występuje dysproporcja między sprawcą/sprawcami a ofiarą, utrzymuje się atmosfera zastraszenia w grupie,
2. w relacjach rówieśniczych zabroniona jest agresja słowna, tj.: ubliżanie, dokuczanie, zastraszanie, wyśmiewanie, grożenie, obrzucanie wyzwiskami, uszczypliwości, kpiny, ośmieszanie,
3. zabroniona jest agresja fizyczna, podczas której dochodzi do kontaktu fizycznego pod postacią popychania, bicia, kopania, plucia, zadawania ran, podcinania, kradzieży pieniędzy lub przedmiotów, zamykania, niszczenia własności, zabierania rzeczy lub pieniędzy przy użyciu siły lub groźby jej użycia, formą przemocy bez użycia słów i kontaktu fizycznego są także wrogie gesty, miny, izolowanie, manipulowanie związkami,
4. zabroniona jest cyberprzemoc (przemoc cyfrowa), tj. przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych (przede wszystkim Internetu i telefonii komórkowej), tj. nękanie, straszenie, szantażowanie z wykorzystaniem sieci, publikowanie lub rozsyłanie ośmieszających, kompromitujących informacji, zdjęć, filmów w sieci oraz podszywanie się pod kogoś wbrew jego woli,
5. zabronione jest noszenie i używanie niebezpiecznych narzędzi.

 

Rozdział V

§ 5

Osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu                  i udzielenie mu wsparcia

1. Osobami odpowiedzialnymi za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu są:

1. pedagog szkolny

gabinet pedagoga oraz psychologa

z pedagogiem można kontaktować się telefonicznie: przez dziennik Vulcan oraz w godzinach pracy pedagoga

2. psycholog

gabinet psychologa oraz psychologa

z psychologiem można kontaktować się telefonicznie: przez dziennik Vulcan oraz w godzinach pracy psychologa

2. W przypadkach zagrożenia życia lub zdrowia małoletniego należy zawiadomić o przemocy pierwszego spotkanego pracownikowi szkoły.

 

§ 6

Osoby  odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa              na szkodę małoletniego

1. Pedagog/psycholog informuje opiekunów o obowiązku szkoły zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej bądź przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego – procedura „Niebieskie Karty” – w zależności od zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej            z nim interwencji).
2. Po poinformowaniu rodziców/opiekunów przez pedagoga/psychologa, dyrektor szkoły lub upoważniony przez niego pracownik  składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek  o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej lub przesyła formularz „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego.
3.  Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.
4.  W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.
5. Jeśli w momencie zgłoszenia bezpośrednio zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, nasze działanie musi się skupić na bezpośredniej ochronie dziecka i zakładać działania mające na celu natychmiastowe wyjęcie dziecka z rodziny lub odseparowanie od pracownika szkoły, u którego jest podejrzenie krzywdzenia.

Interwencyjne telefony: 112 lub policja 997, pogotowie 999.

Rozdział VI

§ 7

Zasady postępowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji               o krzywdzeniu małoletniego

Plan wsparcia

 

1. W przypadku podjęcia przez pracownika placówki podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia Karty zgłoszenia – według wzoru stanowiacego załącznik załącznik nr 2 do Polityki i przekazania uzyskanej informacji (do wyboru) /pedagogowi/psychologowi/dyrektorowi lub wicedyrektorowi szkoły  z poiformowaniem wychowawcy klasy.
2. Pedagog/psycholog wzywa opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa, oraz informuje ich o podejrzeniu.
3.  Pedagog/psycholog powinien sporządzić opis sytuacji szkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami, wychowawcą i rodzicami, oraz plan wsparcia dziecka.
4. Plan wsparcia dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

1. podjęcia przez szkołę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki,
2.  wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,
3. skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.

§ 8

1. W przypadkach bardziej skomplikowanych (dotyczących wykorzystywania seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu) dyrektor szkoły powołuje zespół interwencyjny, w skład którego wchodzi:

1. Nauczyciel pełniący funkcję v-ce dyrektora szkoły,
2. pedagog szkolny,
3. psycholog,
4.  wychowawca dziecka,
5. inni pracownicy mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka lub o dziecku.

2. Zadaniem zepołu jest podejmowanie działań interwencyjnych i udzielanie wsparcia krzywdzonemu uczniowi.
3. W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie zespołu jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów dziecka na spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować opiekunom zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej, bezstronnej instytucji. Ze spotkania sporządza się protokół.
4. Z ustaleń zespołu sporządzany jest Protokół Interwencji według wzoru stanowiacego załącznik nr 3 do niniejszej Polityki.
5. Działania interwencyjne zespołu interwencyjnego mogą być realizowane                 w ramach trzech ścieżek:

1. karnej (zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa),
2. cywilnej (wniosek o wgląd w sytuację rodzinną dziecka),
3. procedury Niebieskiej Karty (przemoc domowa),
4. dyscyplinarnej (względem stosowania przemocy przez pracownika szkoły).

6. Zespół interwencyjny sporządza plan wsparcia dziecku, na podstawie opisu sporządzonego przez pedagoga szkolnego/psychologa oraz innych, uzyskanych przez członków zespołu, informacji.
7. Struktura dokumentu „Plan wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia”

1. imię i nazwisko ucznia,
2. imiona i nazwiska członków zespołu sporządzającego plan wsparcia,
3. tytuł, z jakiego został opracowany plan wsparcia,
4. diagnoza sytuacji małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia,
5. cel wsparcia małoletniego,
6. identyfikacja zasobów wewnętrznych szkoły oraz źródeł zewnętrznych wsparcia dziecka - ofiary krzywdzenia,
7. zakres współdziałania szkoły z podmiotami zewnętrznymi na rzecz wsparcia dziecka,
8. zakres współpracy z rodzicami,
1. zakres, wymiar godzin, okres wsparcia udzielonego dziecku,
10. formy i metody wsparcia dziecka,
11. ocena efektywności wsparcia udzielonego dziecku.

8. Przeprowadzenie diagnozy sytuacji małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia:

1. charakterystyka doznanej krzywdy (rodzaj doznanej krzywdy, okoliczności doznanej krzywdy, stopień naruszenia prawa, stopień zagrożenia bezpieczeństwa małoletniego – w obszarze zdrowia, życia, rozwoju dziecka),
2. analiza dostępnej dokumentacji, np. wyniki rozmów z dzieckiem, wyniki obserwacji dziecka (zachowanie, wygląd) dokonane przez np. rodziców, nauczycieli, innych pracowników oraz instytucji wspomagających ochronę dziecka, specjalistów – psychologów, pedagoga, terapeutę,
3. określenie czynników ryzyka doznanej krzywdy oraz czynników wsparcia małoletniego–ustalenie indywidualnych potrzeb ofiary krzywdzenia w obszarze jej zdrowia/życia, zdrowia psychicznego, funkcjonowania emocjonalno-społecznego oraz w obszarze prawnym   i socjalnym.

9. Zdefiniowanie celu oferowanego wparcia, np.:

1. udzielanie systematycznej/okresowej pomocy, np.  psychologiczno-pedagogicznej, terapeutycznej, prawnej,
2. zapewnienie specjalistycznego wsparcia dziecku/jego rodzinie,
3. wdrożenie działań mających przywrócić równowagę emocjonalną dziecku/jego rodzinie,
4. wspieranie rodziców/opiekunów prawnych dziecka w rozwiązywaniu problemów wychowawczych,
5. złagodzenie psychicznych i behawioralnych objawów skrzywdzenia złagodzenie stresu, lęku małoletniego,
6. zapewnienie bezpieczeństwa (np. socjalnego, psychicznego, prawnego),
7. wzmacnianie poczucia własnej wartości dziecka,
8. kształcenie umiejętności radzenia sobie z brakiem akceptacji społecznej, izolowaniem, dyskredytowaniem, z trudnymi sytuacjami  w środowisku rodzinnym i społecznym, np. szkolnym.

10. Identyfikacja zasobów wewnętrznych szkoły oraz źródeł zewnętrznych wsparcia dziecka - ofiary krzywdzenia, np.:

1. zasoby wewnętrzne szkoły: dyrektor, zespół wychowawczy, zespół interwencyjny, specjaliści zatrudnieni w szkole (pedagog szkolny, psycholog, pedagog specjalny); higienistka szkolna; rodzice/opiekunowie prawni dziecka,
2. źródła zewnętrzne wsparcia dziecka krzywdzonego, np. sąd rodzinny, kurator sądowy, policja, poradnia psychologiczno-pedagogiczna, placówki doskonalenia nauczycieli, służba zdrowia, MOPS/GOPS; organizacje pozarządowe działające na rzecz ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

11. Ustalenie zakresu współdziałania szkoły z podmiotami zewnętrznymi na rzecz wsparcia dziecka. Pracownicy szkoły działają na rzecz wsparcia dziecka zgodnie   z zakresem swoich obowiązków i uprawnień, współpracując  z rodzicami/opiekunami prawnymi dziecka.
12.  Ustalenie harmonogramu działań w ramach wsparcia udzielanego dziecku.
13. Ustalenie zakresu, wymiaru godzin, okresu wsparcia:

1. zakres wsparcia wynika ze zdiagnozowanych w różnych obszarach indywidualnych potrzeb rozwojowych, edukacyjnych oraz psychofizycznych dziecka – ofiary krzywdzenia,
2. wymiar godzin i okres, w jakim będzie udzielane wsparcie zależy od   doświadczanych przez dziecko skutków krzywdy oraz zaobserwowanych efektów wsparcia dziecka w okresie ich monitorowania.

14. Ustalenie form i metod wsparcia dziecka, np:

1. forma indywidualna – konsultacje indywidualne; praca indywidualna z dzieckiem,  w zależności od rodzaju krzywdy – pomoc prawna, medyczna, socjalna – zgodnie z przyjętymi w szkole procedurami; indywidualne zajęcia terapeutyczne,
2. forma zespołowa: warsztaty rozwojowe, lekcje wychowawcze, zajęcia grupowe,
3. metody wsparcia krzywdzonego dziecka: bezpośrednia rozmowa  z dzieckiem prowadzona przez wychowawcę/pedagoga/psychologa/innego nauczyciela /pracownika szkoły; zajęcia socjoterapeutyczne; zajęcia psychologiczno-pedagogiczne, warsztaty rozwojowe, bezpośrednia pomoc prawna, socjalna dziecku  i jego rodzinie; pomoc medyczna dziecku; analiza dokumentacji związanej z sytuacja dziecka; obserwacja dziecka.

15. Ocena efektywności udzielanego wsparcia:

1. zasady i sposób monitorowania efektów wsparcia, 2 razy  w roku szkolnym,
2.  sposób – wyniki obserwacji prowadzonej przez nauczycieli i specjalistów, rodziców/opiekunów prawnych dziecka  (sojuszników dziecka) w czasie lekcji, oferowanych formach wsparcia; wyniki rozmów z dzieckiem,
3.  efekty wsparcia udzielanego dziecku  przez podmioty zewnętrzne,
4. analiza dostępnej dokumentacji,
5. ocena efektów wsparcia: ocena adekwatności udzielonego wsparcia do zdiagnozowanych potrzeb dziecka – ofiary krzywdzenia.

16. Plan wsparcia dziecku jest przedstawiany przez pedagoga/psychologa opiekunom                             z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.
17. Wszyscy pracownicy szkoły i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

 

Rozdział VII

§ 9

Zasady ochrony wizerunku dziecka

1. Szkoła, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
2. W naszych działaniach kierujemy się odpowiedzialnością i rozwagą wobec utrwalania, przetwarzania, używania i publikowania wizerunków dzieci Dzielenie się zdjęciami                 i filmami z naszych aktywności służy celebrowaniu sukcesów dzieci, dokumentowaniu naszych działań i zawsze ma na uwadze bezpieczeństwo dzieci. Wykorzystujemy zdjęcia/nagrania pokazujące szeroki przekrój dzieci – chłopców i dziewczęta, dzieci                       w różnym wieku, o różnych uzdolnieniach, stopniu sprawności i reprezentujące różne grupy etniczne.
3. Upublicznienie przez pracownika szkoły wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.
4.  Pisemna zgoda powinna zawierać informację, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że umieszczony zostanie na stronie youtube.com w celach promocyjnych).
5. Jeżeli wizerunek małoletniego stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodziców/opiekunów na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana. Zabrania się umieszczania informacji pozwalających ustalić tożsamość osób ujętych na zdjęciu lub innej formie publikacji bez zgody tych osób lub  – w przypadku dzieci – bez zgody opiekuna prawnego.
6. W celu zmniejszenia ryzyka kopiowania i niestosownego wykorzystania zdjęć/nagrań dzieci przyjmujemy zasady:
   1. wszystkie dzieci znajdujące się na zdjęciu/nagraniu muszą być ubrane, a sytuacja zdjęcia/nagrania nie jest dla dziecka poniżająca, ośmieszająca ani nie ukazuje go                w negatywnym kontekście,
   2.  zdjęcia/nagrania dzieci powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych przez dzieci i w miarę możliwości przedstawiać dzieci w grupie, a nie pojedyncze osoby,
   3. wszystkie podejrzenia i problemy dotyczące niewłaściwego rozpowszechniania wizerunków dzieci należy rejestrować i zgłaszać dyrekcji, podobnie jak inne niepokojące sygnały dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

§ 10

0. 1. 1. 1. W sytuacjach, w których rodzice/opiekunowie lub widzowie szkolnych wydarzeń                             i uroczystości itd. rejestrują wizerunki dzieci do prywatnego użytku, informujemy na początku każdego z tych wydarzeń o tym, że:
1. wykorzystanie, przetwarzanie i publikowanie zdjęć/nagrań zawierających wizerunki dzieci i osób dorosłych wymaga udzielenia zgody przez te osoby, w przypadku dzieci – przez ich rodziców/opiekunów prawnych,
2. zdjęcia lub nagrania zawierające wizerunki dzieci nie powinny być udostępniane                   w mediach społecznościowych ani na serwisach otwartych, chyba że rodzice lub opiekunowie prawni tych dzieci wyrażą na to zgodę,
3. przed publikacją zdjęcia/nagrania online zawsze warto sprawdzić ustawienia prywatności, aby upewnić się, kto będzie mógł uzyskać dostęp do wizerunku dziecka.

 

 

§ 11

Rejestrowanie wizerunku dzieci przez osoby trzecie i media

1. Jeśli przedstawiciele mediów lub dowolna inna osoba będą chcieli zarejestrować organizowane przez szkołę wydarzenie i opublikować zebrany materiał, muszą zgłosić taką prośbę wcześniej i uzyskać zgodę dyrekcji. W takiej sytuacji upewnimy się, że rodzice/opiekunowie prawni udzielili pisemnej zgody na rejestrowanie wizerunku ich dzieci.
2. Personelowi nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów i osobom nieupoważnionym utrwalania wizerunku dziecka na terenie instytucji bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna prawnego dziecka oraz bez zgody dyrekcji.
3.  Personel nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi, nie przekazuje mediom kontaktu do rodziców/opiekunów prawnych dzieci i nie wypowiada się w kontakcie                                   z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego rodzica/opiekuna prawnego. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy pracownik jest przekonany, że jego wypowiedź nie jest                   w żaden sposób utrwalana.
4.  W celu realizacji materiału medialnego dyrekcja może podjąć decyzję o udostępnieniu wybranych pomieszczeń instytucji dla potrzeb nagrania. Dyrekcja podejmując taką decyzję poleca przygotowanie pomieszczenia w taki sposób, aby uniemożliwić rejestrowanie przebywających na terenie instytucji dzieci.

Rozdział VIII

§ 12

Zasady  korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet

 

1. Infrastruktura sieciowa szkoły umożliwia dostęp do internetu pracownikom szkoły.
2. Szkoła, zapewniając uczniom dostęp do internetu, jest zobowiązana podejmować działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju oraz bezpieczeństwa.
3. Uczeń ma prawo korzystać na terenie szkoły z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych wyłącznie zgodnie z ustalonymi w szkole zasadami określonymi w Statucie szkoły.
4. Uczniowie przynoszą do szkoły telefony komórkowe oraz inny sprzęt elektroniczny na własną odpowiedzialność, za zgodą rodziców.

2. Za zgodą prowadzącego zajęcia, dopuszcza się używanie urządzeń multimedialnych na zajęciach edukacyjnych, jeżeli wymaga tego tok zajęć lub program nauczania.
3. Dozwolone jest użycie telefonu komórkowego na zajęciach edukacyjnych w celu ratowania życia lub zdrowia.
4. W razie niedozwolonego używania telefonu komórkowego lub innych urządzeń elektronicznych przez uczniów, mogą być zastosowane kary, o których mowa w statucie szkoły.
5. Szkoła zapewniając uczniom dostęp do Internetu, instaluje i aktualizuje oprogramowanie zabezpieczające uczniów przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju.
6. Na terenie szkoły dostęp ucznia do Internetu możliwy jest pod nadzorem:

1. nauczyciela, w tym podczas zajęć komputerowych, zajęć pozalekcyjnych oraz na zajęciach świetlicowych,
2. nauczyciela bibliotekarza - na przeznaczonych do tego komputerach znajdujących                   w bibliotece szkolnej,
3. innego nauczyciela, za jego zgodą, na potrzeby edukacyjne.

7. Zasady korzystania z Internetu określone są w regulaminie znajdującym się w pracowni informatycznej i bibliotece szkolnej.
8. Nauczyciel prowadzący zajęcia/sprawujący opiekę nad uczniami jest zobowiązany                        do zapewnienia bezpiecznego korzystania z Internetu przez uczniów.
9. Na wszystkich komputerach z dostępem do Internetu zapewnia się zainstalowanie i aktualizowanie:

1. oprogramowanie antywirusowe;
2. oprogramowanie antyspamowe;
3. firewall.

10. Oprogramowanie, o którym mowa w ust. 9,  jest aktualizowane automatycznie.
11. Nauczyciele wychowawcy, nauczyciele informatyki systematycznie przeprowadzają              w klasach rozmowy z uczniami na temat bezpieczeństwa w Internecie.
12. Nauczyciel prowadzący zajęcia komputerowe ma obowiązek okresowego informowania uczniów o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu oraz zasadach korzystania                                          z komputerów szkolnych, zgodnie z Regulaminem pracowni komputerowej.

 

Rozdział IX

§ 13

Procedury  ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie

 

1. Podstawowe formy zjawiska cyberprzemocy jest: nękanie, straszenie, szantażowanie                      z użyciem sieci, publikowanie lub rozsyłanie ośmieszających, kompromitujących informacji, zdjęć, filmów z użyciem sieci oraz podszywanie się w sieci pod kogoś wbrew jego woli.
2. W każdej sytuacji w trakcie ustalania okoliczności trzeba ustalić charakter zdarzenia (rozmiar i rangę szkody, jednorazowość/powtarzalność).
3. Realizując procedurę należy unikać działań , które mogłyby wtórnie stygmatyzować ofiarę lub sprawcę, np.: wywoływania ucznia z lekcji, konfrontowania ofiary i sprawcy.
4. Trzeba dokonać oceny, czy zdarzenie wyczerpuje znamiona cyberprzemocy, czy jest np. niezbyt udanym żartem (wówczas należy podjąć działania profilaktyczne mające na celu niedopuszczenie do eskalacji tego typu zachowań).
5. Należy zabezpieczyć wszystkie dowody związane z aktem cyberprzemocy (wydruk, zrzut ekranu, zapis strony).
6. Gdy sprawca cyberprzemocy jest znany i jest on uczniem szkoły, pedagog szkolny powinien przeprowadzić z nim rozmowę o jego zachowaniu. Rozmowa taka ma służyć ustaleniu okoliczności zdarzenia, przyjrzeniu się przyczynom takiego zachowania, a także próbie rozwiązania sytuacji konfliktowej.
7. W pierwszej kolejności należy udzielić wsparcia ofierze. Musi się ona czuć bezpieczna                 i zaopiekowana przez dorosłych. Na poczucie bezpieczeństwa dziecka wpływa fakt, że wie ono, iż szkoła podejmuje kroki w celu rozwiązania problemu.
8. Podczas rozmowy z uczniem zgłaszającym, że jest on ofiarą cyberprzemocy, należy zapewnić go, że nie jest winny zaistniałej sytuacji oraz że nikt nie ma prawa zachowywać się w ten sposób wobec niego, a także podkreślić, że dobrze zrobił ujawniając sytuację. Należy okazać zrozumienie dla jego uczuć, w tym trudności z ujawnieniem okoliczności wydarzenia, strachu, wstydu.
9. Należy ucznia poinformować, że szkoła nie toleruje przemocy i że zostaną podjęte odpowiednie procedury interwencyjne. Należy poinformować ucznia o krokach, jakie może podjąć szkoła i sposobach, w jaki może zapewnić mu bezpieczeństwo.
10. Należy pomóc ofierze (rodzicom ofiary) w zabezpieczeniu dowodów (to może być dla niej zadanie trudne zarówno ze względów technicznych, jak i emocjonalnych), zerwaniu kontaktu ze sprawcą, zadbaniu o podstawowe zasady bezpieczeństwa on-line (np. nieudostępnianie swoich danych kontaktowych).
11. Pomoc ofierze nie może kończyć się w momencie zakończenia procedury. Należy monitorować sytuację, „czuwać ” nad jej bezpieczeństwem, np. zwracać uwagę czy nie są podejmowane wobec niej dalsze działania przemocowe, obserwować  jak sobie radzi                    w grupie po ujawnionym incydencie cyberprzemocy.
12. W działania wobec ofiary należy także włączyć rodziców/opiekunów ofiary – trzeba na bieżąco ich informować o sytuacji, pamiętając przy tym o podmiotowym traktowaniu dziecka – mówiąc mu o tym i starając się uzyskać jego akceptację dla udziału rodziców. Jeśli dziecko nie wyraża zgody, należy omówić z nim jego obawy, a jeśli to nie pomaga powołać się na obowiązujące nas zasady i przekazać informację rodzicom. W trakcie rozmowy z dzieckiem i/lub jego rodzicami/opiekunami, jeśli jest to wskazane, można zaproponować pomoc specjalisty (np. psychologa szkolnego, poradni psychologiczno-pedagogicznej) oraz przekazać informację o możliwości zgłoszenia sprawy policji.
13. Należy zadbać o bezpieczeństwo świadków zdarzenia, zwłaszcza, jeśli byli oni osobami ujawniającymi cyberprzemoc. W trakcie rozmowy ze świadkami należy okazać zrozumienie i empatię dla ich uczuć – obawy przed przypięciem łatki „donosiciela”, strachu przed staniem się kolejną ofiarą sprawcy, itp.
14. Samo wystąpienie zjawiska cyberprzemocy nie jest jednoznaczne z koniecznością zaangażowania Policji i sądu rodzinnego – działania wychowawcy powinny umożliwiać rozwiązanie sytuacji problemowej na poziomie pracy wychowawczej.
15. Szkoła powiadomi odpowiednie służby (np. Policję, sąd rodzinny), gdy wykorzysta wszystkie dostępne jej środki wychowawcze (rozmowa z rodzicami, zastosowanie konsekwencji określonych w statucie szkoły, interwencja pedagogiczno-psychologiczna),              a ich zastosowanie nie przynosi pożądanych rezultatów (np. nie ma zmian postawy ucznia).
16. O sytuacjach, w których zostało naruszone prawo (groźba karalna – art. 190 kk, uporczywe nękanie, podszywanie się – art. 190a kk, zmuszanie do określonego działania – art. 191 kk, naruszenie intymności seksualnej, utrwalenie wizerunku nagiej osoby bez jej zgody – art. 191a kk, zniesławienie – art. 212 kk, zniewaga – art. 216 kk) powiadamiana jest Policja
17. Za zgłoszenie naruszenia prawa odpowiada Dyrektor szkoły.
18. Podstawowe działania zabezpieczające uczniów przed dostępem do treści szkodliwych                 i zagrożeń z sieci:
    1. monitorowanie działania i aktualizowanie programu antywirusowego, zapory sieciowej              w pracowni komputerowej – odpowiedzialny opiekun pracowni, pracownik obsługi komputerów;
    2. edukacja medialna – dostarczanie uczniom wiedzy i umiejętności dotyczących posługiwania się technologią komunikacyjną – odpowiedzialni: opiekun pracowni, wychowawcy klas;
    3. prowadzenie systematycznych działań wychowawczych (integracja zespołu klasowego, budowanie dobrych relacji pomiędzy uczniami, wprowadzanie norm grupowych, uczenie dzieci odróżniania dobra od zła) – odpowiedzialni: wychowawcy klas, pedagog, pedagog specjalny, psycholog, nauczyciele;
    4. prowadzenie działań profilaktycznych propagujących zasady bezpiecznego korzystania             z sieci oraz uświadamiających zagrożenia płynące z użytkowania różnych technologii komunikacyjnych – odpowiedzialni w szczególności wychowawcy klas, nauczyciel informatyki, pedagog, psycholog,
    5. włączenie rodziców uczniów w działania szkoły na rzecz zapobiegania cyberprzemocy – poinformowanie ich o polityce szkoły w zakresie reagowania na cyberprzemoc; edukacja na temat cyberprzemocy i zagrożeń z sieci: warsztaty, szkolenia dla rodziców, udostępnianie materiałów i publikacji, w tym polecanie i wskazywanie sposobów instalowania ochrony rodzicielskiej – odpowiedzialni: pedagog szkolny, psycholog, pedagog specjalny, wychowawcy klas,
    6. w pracowni komputerowej zainstalowane jest oprogramowanie antywirusowe                           i firewall, 
    7. podejmowanie interwencji w każdym przypadku ujawnienia lub podejrzenia cyberprzemocy lub ujawnienie niebezpiecznych treści, która obejmuje:

1. ustalenie okoliczności zdarzenia;
2. zabezpieczenie dowodów;
3. poinformowanie o sytuacji rodziców/opiekunów uczniów – uczestników zdarzenia;
4. objęcie pomocą poszkodowanego ucznia;
5. podjęcie działań wobec agresorów, w tym zastosowania środków dyscyplinujących zgodnie z procedurami i zasadami obowiązującymi w szkole oraz rodzajem przewinienia;
6. powiadomienie policji, gdy sprawa jest poważna, gdy zostało złamane prawo lub sprawca nie jest uczniem szkoły i jego tożsamość nie jest nikomu znana.

 

§ 14

Postępowanie w przypadku podejrzenia że dziecko jest uczestnikiem niebezpiecznej gry:

 

1. 1. 1. 1. Należy rozeznać, czy dziecko nie posiada śladów samookaleczeń lub innych mogących świadczyć o uczestnictwie w niebezpiecznych grach, w razie konieczności należy zapewnić opiekę lekarską, psychologiczną.
         2. Nie wolno usuwać pod żadnym pozorem ujawnionych danych w postaci wiadomości (SMS, email, chat itp.), usunięcie tych danych może w znacznym stopniu utrudnić lub wręcz uniemożliwić dalsze czynności prowadzone przez Policję, należy uzyskać informacje                     o posiadanych przez dziecko profilach internetowych, kontach, czatach itp. na których mogą się znajdować istotne dla sprawy dane.
         3. W miarę możliwości  należy zabezpieczyć treści poprzez ich zapisanie, wydrukowanie, itp..
         4. W rozmowie z dzieckiem należy ustalić okoliczności w jakich dowiedziało się o grze                    i w jakich do gry przystąpiło, dane innych uczestników z którymi kontaktowało się w grze.
         5.  Należy powiadomić o swoim podejrzeniu rodziców dziecka i dyrektora szkoły.
         6. Należy powiadomić o swoim podejrzeniu Policję, przekazując wszelkie posiadane dane, informacje oraz okoliczności ich pozyskania, w toku czynności policyjnych zajdzie konieczność udostępnienia sprzętu na którym zapisano takie dane w celu zabezpieczenia niezbędnych danych stanowiących punkt wyjściowy do dalszych czynności (dane takie                    w prowadzonym postępowaniu przygotowawczym będą dowodami).

 

Rozdział X

§ 15

Zasady przeglądu i aktualizacji standardów

1. Dyrektor szkoły dokonuje oceny stopnia znajomości i poprawności stosowania standardów ochrony małoletnich na bieżąco, w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego.
2. W przypadku zmian prawa, wymagającego ich wdrożenia w dokumencie nowelizacje są wprowadzane na tych samych zasadach, które obowiązywały przy wdrożeniu dokumentu do obrotu prawnego w szkole.
3. Przegląd standardów prowadzi komisja powołana przez dyrektora.
4. Komisja dokonuje także oceny standardów w celu zapewnienia ich ewentualnego dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami.
5. Komisja sporządza protokół z przeglądu i oceny standardów, w którym zamieszcza również wnioski z przeprowadzonego przeglądu i oceny.
6. W przypadku potrzeby aktualizacji standardów dyrektor powołuje zespół, który wprowadza zmiany rekomendowane w protokole, o którym mowa w ust. 3.
7. Z zaktualizowanymi standardami zapoznawani są wszyscy pracownicy szkoły, uczniowie           i rodzice uczniów.
8. Dyrektor szkoły wyznacza:

1. pedagoga szkolnego,
2. psychologa szkolnego

jako koordynatorów odpowiedzialnych za Politykę Ochrony Dzieci przed krzywdzeniem w szkole oraz monitorowanie realizacji niniejszej Polityki.

9. Koordynator:

a) jest odpowiedzialny za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki,

b) prowadzi Rejestr zdarzeń podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich. Wzór Rejestru stanowi załącznik nr 4

10. Koordynator przeprowadza wśród pracowników szkoły, raz na rok, ankietę monitorujacą poziom realizacji polityki, opracowuje wnioski i przedstawia je Dyrektorowi szkoły i Radzie Pedagogicznej.  Wzór ankiety stanowi załącznik nr 5 do niniejszego dokumentu.
11. W razie zaistnienia potrzeby Dyrektor wprowadza do polityki niezbędne zmiany i ogłasza je pracownikom szkoły.

Rozdział XI

§ 16

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym
oraz małoletnim standardów w celu zaznajomienia się z nimi i ich stosowania

1. Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach jest dokumentem ogólnodostępnym. Każdy może się z nim zapoznać w dowolnej chwili.
2. Polityka jest dostępna w formie elektronicznej na stronie internetowej szkoły oraz w formie tradycyjnej - papierowej w miejscu widocznym dla pracowników szkoły, rodzica dziecka i samego dziecka. Szkoła udostępnia dwie wersje POD: podstawową oraz skróconą, dla małoletnich.
3. Wersja podstawowa jest dostępna w pokoju nauczycielskim, bibliotece, sekretariacie szkoły,                    w gabinecie pedagoga i gabinecie psychologa.
4. Wersja skrócona jest dostępna w bibliotece szkoły.
5. Rodzice uczniów zapoznawani są z Polityką podczas zebrań klasowych.
6. Uczniowie zapozanawania są z Polityką przez wychowawców klas.

 

Rozdział XII

§ 17

Sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego

 

1. Dla każdego zdarzenia podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich zakładana jest imienna teczka z nazwiskiem małoletniego. Teczkę zakłada i prowadzi pedagog szkolny.
2. Do czasu zakończenia sprawy teczka pozostaje w gabinecie pedagoga i jest należycie chroniona przed dostępem osób nieuprawnionych.
3. Dokumentacja zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego:

1. zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia lub zgłoszenie krzywdzenia – załącznik 1;
2. protokoły i notatki z rozmów z małoletnim i osobą jemu najbliższą lub niekrzywdzącym rodzicem/opiekunem.
3. notatka służbowa,
4. protokół ze spotkania z rodzicami/rodzicem,
5. protokół interwencji z posiedzenia zespołu interwencyjnego, powołanego przez dyrektora - wzór określony w załączniku nr 3 do Polityki,
6. kwestionariusz diagnostyczny – wzór określony w załączniku nr 4 do Polityki,
7. Kopia „Niebieskiej Karty – A” , w przypadku, gdy zostanie wszczęta procedura „Niebieskie Karty”,
8. Kopia „Niebieskiej Karty – B” , w przypadku, gdy została wszczęta procedura „Niebieskie Karty ”,
1. dokumentacja potwierdzająca zgłoszenia do uprawnionych organów zewnętrznych.
10. protokoły z rozmów z osobą krzywdzącą – o ile taka będzie przeprowadzana.
11. plan wsparcia ucznia krzywdzonego,
50. karty monitorowania zachowań krzywdzonego, opinie wychowawcy i nauczycieli uczących.
1000. ocena efektywności wsparcia.
14. wykaz telefonów, adresów instytucji świadczących wsparcie ofiarom przemocy.

4. Dostęp do dokumentacji mają wyłącznie osoby uprawnione, które zobowiązane są do zachowania w tajemnicy posiadanych informacji.
5. Udostępnianie dokumentacji/informacji w sprawie dziecka, w stosunku do którego istnieje uzasadnione podejrzenie jego krzywdzenia, odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

 

Rozdział XIII

§ 18

Zasady bezpiecznej rekrutacji nowych pracowników

1. Każdy kandydat na nowego pracownika placówki/współpracownika przesyła CV oraz               w miarę możliwości referencje.
2. Już podczas rozmowy kwalifikacyjnej informuje się kandydata o obowiązującej
   w placówce Polityce ochrony dzieci.

9. W szkole obowiązują następujące zasady rekrutacji personelu oraz dopuszczania do kontaktu z dziećmi innych osób:

1. rekrutacja nauczycieli odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w ustawie – Karta Nauczyciela oraz obowiązku weryfikacji kandydata do zatrudnienia                                 w Centralnym Rejestrze Orzeczeń Dyscyplinarnych oraz w Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym,
2. rekrutacja pracowników administracji i obsługi odbywa się na zasadach określonych w ustawie o pracownikach samorządowych i przepisach wykonawczych oraz obowiązku weryfikacji kandydata do zatrudnienia w Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym,
3. przed dopuszczeniem wolontariuszy, praktykantów lub innych osób do kontaktu                   z uczniami i opieki, zobowiązani są oni złożyć oświadczenie o niekaralności,                                  oraz udostępnić swoje dane osobowe, aby dyrektor mógł zweryfikować te osoby                w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

 

Rozdział XIV

§ 19

Przepisy końcowe

1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
2. Ogłoszenie następuje poprzez udostępnienie pisemnej wersji dokumentu w miejscu ogłoszeń dla pracowników oraz poprzez zamieszczenie na stronie internetowej szkoły.

 

 

 

Załączniki:

1. Nr 1 – Oświadczenie o zapoznaniu się z Polityką ochrony dzieci przed krzywdzeneim –standardami w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach
2. Nr 2 – Karta zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego
3. Nr 3 - Protokół interwencji w przypadku zastosowania procedur podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego
4. Nr 4 - Kwestionariusz diagnostyczny
5. Nr 5 - Rejestr zdarzeń podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich
6. Nr 6 – Ankieta monitorowania procedur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik  nr 1

 do Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

 

 

Oświadczenie o zapoznaniu się z Polityką ochrony dzieci przed krzywdzeniem - standardami
w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

 

 

 

 

Ja ……………………………………………………………………………… oświadczam, że zapoznałam/em się                      z Polityką ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach.

 

 

 

 

 

……...…………………………….                                                  ……………………………..……

        (miejscowość, data)                                                                                                          (czytelny podpis)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik  nr 2

 do Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

KARTA ZGŁOSZENIA

PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO

 

Dotyczy ucznia:
Osoba zgłaszająca	imię i nazwisko
	dane do kontaktu
	stopień pokrewieństwa
	źródło wiedzy lub informacji o przemocy
Data zgłoszenia
Forma zgłoszenia	pisemna, bezpośrednio
Fakty wskazujące na podejrzenie krzywdzenia dziecka lub krzywdzenie dziecka podane  przez osobę zgłaszającą Ustalenie: Co się wydarzyło? Dlaczego zgłaszającego to niepokoi? Jakie są formy krzywdzenia? Gdzie i kiedy ma miejsce krzywdzenie (szkoła, dom, inne) Od jak dawna trwa krzywdzenie? Jak często dochodzi do krzywdzenia? Jak intensywne jest krzywdzenie (czas, trwania, częstotliwość, jaki jest obraz/siła obrażeń)? Jak krzywdzenie wpływa na dziecko?  Czy ktoś jeszcze wie            o krzywdzeniu? Czy były podejmowane próby pomocy dziecku? Jakie przyniosły efekty? Czy w środowisku rodzinnym jest osoba dorosła wspierająca dziecko?	Przykładowe zapisy: Ktoś w domu bije dziecko, popycha, szarpie, potrząsa, przytrzymuje, rzuca w nie przedmiotem, itp. Ktoś w domu używa wobec dziecka wulgarnych słów, obraża, poniża, straszy, szantażuje, izoluje w sposób ciągły i nieuzasadniony od kontaktu               z innymi osobami, np. z rodziny lub z rówieśnikami. Opiekunowie nie zaspokajają podstawowych potrzeb dziecka, takich jak: przynależności, bezpieczeństwa, pożywienia, snu, leczenia, rozwoju poznawczego, emocjonalnego, społecznego. Ktoś w domu narusza sferę seksualną dziecka, tj.: dotyka intymnych części ciała, namawia na dotykanie intymnych części ciała osoby dorosłej, zmusza do kontaktu seksualnego, podejmuje kontakty seksualne z inną osobą                               w obecności dziecka, prezentuje pornografię lub zmusza do tworzenia treści pornograficznych z udziałem dziecka. Dziecko ma ślady przemocy fizycznej lub zaniedbania. Dziecko mówi, że boi się wrócić do domu ze względu na zagrożenie przemocą w rodzinie (wobec siebie lub innych członków rodziny). Dziecko mówi, że chce odebrać sobie życie ze względu na zagrożenie przemocą w rodzinie. Dziecko jest świadkiem przemocy w rodzinie (wobec rodzica, rodzeństwa lub innej osoby mieszkającej w jego domu).
Wskazanie potencjalnej osoby podejrzanej                o krzywdzenie lub krzywdzącej dziecko
podpis osoby zgłaszającej		podpis osoby przyjmującej zgłoszenie

 

 

 

 

Załącznik  nr 3

 do Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

Protokół interwencji w przypadku zastosowania procedur podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego

Data i miejsce sporządzenia dokumentu
Małoletni, wobec którego zachodzi podejrzenie krzywdzenia lub krzywdzenie
Osoba stwierdzająca wystąpienie podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenie małoletniego
Data podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego, miejsce
Osoba/osoby podejrzane o krzywdzenie lub krzywdzące małoletniego
Osoba/osoby podejrzane o krzywdzenie lub krzywdzące małoletniego
Opis rodzaju krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego
Osoby i instytucje, które zostały powiadomione, w tym formy interwencji m.in.: powiadomienie pomocy społecznej, policji, sądu rodzinnego, uruchomienie procedury Niebieskie Karty)
Informacja ze spotkania z rodzicami
Zaplanowana pomoc psychologiczno-pedagogiczna (małoletniemu, jego rodzicom, innym uczniom – jeżeli byli np. świadkami incydentu) zespołu nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem, w tym we współpracy z instytucjami zewnętrznymi, informacja o zgodnie rodziców na udzielanie ww. formy pomocy małoletniemu. Działania w przypadku braku współpracy ze strony rodziców
Informacja ze spotkania z rodzicami
Informacje na temat efektów podjętych interwencji, w tym we współpracy z instytucjami zewnętrznymi oraz pomocy udzielonej uczniowi przez jednostkę (dokumentację pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym efektywność jej udzielania należy przechowywać w indywidualnej teczce ucznia)
Imiona i nazwiska oraz czytelne podpisy osób sporządzających protokół

 

Załącznik  nr 4

 do Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

Kwestionariusz diagnostyczny

Symptomy wskazujące na przemoc/zaniedbanie:

Lp.	Symptom	Występowanie – wstaw znak X, jeśli dany symptom został zauważony
1.	Nieadekwatne ubranie (do pory roku lub pogody)
2.	Niedowaga, niedożywienie, zmęczenie, podkrążone oczy
3.	Brudna odzież
4.	Brudne ciało
5.	Nieprzyjemny zapach/ Insekty
6.	Brak podręczników i przyborów szkolnych
7.	Kradzieże (jedzenia, przedmiotów)
8.	Przebywanie poza domem w późnych godzinach
9.	Bardzo częste przebywanie poza domem niezależnie od pory roku
10.	Ma dorosłych „kolegów”
11.	Nie ma kolegów wśród rówieśników
12.	Z trudem nawiązuje relacje
13.	Izoluje się od rówieśników
14.	Bije się po twarzy/głowie lub wyrywa sobie włosy
15.	Często ma ślady zadrapań, siniaków
16.	Często odnosi obrażenia (skręcenia, złamania, stłuczenia)
17.	Bije innych
18.	Zawiera przyjaźnie, potem reaguje wrogością
19.	Gwałtownie uchyla się przed dotykiem
20.	Moczy się
21.	Boi się przebywać w zamkniętych pomieszczeniach
22.	Boi się ciemności
23.	Unika zajęć wychowania fizycznego
24.	Unika leżakowania w przedszkolu
25.	Nie bierze udziału w wycieczkach
26.	Angażuje się w zachowania destrukcyjne skierowane przeciwko sobie, przedmiotom lub zwierzętom
27.	Miewa nagłe zmiany nastroju (od euforii do agresji)
28.	Prezentuje natrętne, narzucające się zachowania
29.	Nie odwzajemnia emocji
30.	Odrzuca próby nawiązania bliskości
31.	Ma wybuchy wściekłości
32.	Nadmiernie skraca dystans fizyczny
33.	Demonstruje zachowania seksualne
34.	Nie docenia własnych osiągnięć
35.	Ma koszmary senne
36.	Ma problemy szkolne
37.	Inne:

Uwaga: Wymienione zachowania należy analizować biorąc pod uwagę całość informacji o rodzinie. Pojedynczych zachowań z listy nie można traktować jako jednoznacznie wskazujących na przemoc lub zaniedbanie.

 

 

 

 

 

 

Załącznik  nr 5

 do Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

 

 

REJESTR ZDARZEŃ PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB KRZYWDZENIA MAŁOLETNICH

 

L.p.	Imię i nazwisko małoletniego, klasa	Data i miejsce interwencji, osoba interweniująca	Rodzaj krzywdzenia, osoba krzywdząca lub podejrzana o krzywdzenie małoletniego	Zastosowane procedury i formy pomocy małoletniemu	Powiadomione osoby, instytucje, organy zewnętrzne	Uwagi	Podpis dyrektora
1.
2.
3.
4.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik  nr 6

 do Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniedm – standardy w Szkole Podstawowej im. Św. Franciszka z Asyżu w Pogorzycach

 

MONITOROWANIE I WERYFIKOWANIE PROCEDUR OCHRONY MAŁOLETNICH

 badanie ankietowe

 

Zaznacz właściwą odpowiedź:

1. Czy znasz procedury ochrony małoletnich przed krzywdzeniem?

Tak                        Nie wszystkie                  Nie

2. Czy stosowałeś procedury ochrony małoletnich przed krzywdzeniem?

Tak                        Nie

3. W przypadku stosowania procedur, zaznacz, czy były skuteczne:

Tak                        Nie wszystkie                  Nie

4. Czy byłeś świadkiem lub miałeś informacje dotyczące podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich?

Tak                              Nie

5. W przypadku zaznaczenia odpowiedzi twierdzącej, zaznacz, czy podjąłeś interwencję:

 

Tak                             Nie

 

Jak przebiegała interwencja ………………………………………………………..……….

……………………………………………………………………………………………….

 

6. Jakie jeszcze obszary powinny zostać uwzględnione w procedurach:

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

7. Inne spostrzeżenia, uwagi dotyczące procedur ………………………………………………..

…………………………………………………………………………………………………